Öğrenciler için her vakit büyük bir tasa kaynağı olan üniversite imtihanı derdi ile tüm dünyayı etkileyen Covid-19 salgını ve pandemi şartlarının getirdiği tasa birleşince adaylar daha fazla gerilim ile karşı karşıya kaldı. Arkadaşlarıyla eskisi üzere sık görüşemeyen, öğretmenleriyle çevrimiçi yollarla irtibata geçmek durumda kalan adaylar, pandeminin getirdiği derdin yanında imtihana hazırlık gerilimiyle de baş etmeye çalışıyorlar.
İmtihan korkusunun baş edilmesi gereken bir durum olmadığını belirten Özgül, imtihan hazırlığı devam eden adaylara tekliflerde bulundu.
Dengelenebilen telaş herkes için gerekli
Bir çeşit belirsizlik duygusu olan dert, bir noktada hayatımızın sürekliliğini devam ettirebilmek için tedbir olarak yer alabiliyor. Karşıdan karşıya geçerken yolu yeterlice denetim etmek bu duruma verilebilecek en temel örneklerden. Dengelenebilen bir tasa herkes için gerekli. Bu sebeple imtihan telaşını başa çıkmak, çaba etmek, savaşmak üzere kavramlarla açıklamak çok yanlış. İmtihan korkusu baş edilmesi gereken bir durum değil. Zira bu derde kâfi ölçüde müsaade verdiğiniz takdirde; eksiklerinizi görebilir, yapamadığınız mevzuların üzerine eğilerek, başarısız olduğunuz alanlarda daha çok soru çözerek kendinize olan inancınızı arttırabilirsiniz.
Tasa nedenlerinin üst üste geldiği bu periyotta ve hatta hayatın olağan aktığı vakitlerde dahi dertlerimizle başa çıkmanın en değerli yollarından biri ”anda kalmak” metodu. Hayatımızdaki gerilimi azaltan bir metot olan ”anda kalmak”, şuurlu farkındalık olarak da kullanılıyor. Zira keyifli olabilmek anda kalınabildiğinde mümkün. Örnek verecek olursa, bisiklet sürüyorsanız geleceğe dair kaygılarınızla değil o anda yaptığınız o aktiviteden keyif alın. An içinde yaptığınız işlere yoğunlaştığınızda memnun olduğunuzu ve başarılı olmaya daha yakın olduğunuzu göreceksiniz.
Gerçekçi bir bakış açısıyla, yapay bir olumluluğa alan bırakmadan umut edebilmelisiniz. Umut etme mahareti bir sonraki günü devam ettirir. Kuvvetli koşullar altında imtihana hazırlanıyorsunuz. Lakin geniş bir perspektiften baktığımızda, hepimiz için performans korkusu ve sağlımızı muhafaza korkusu iç içe geçmiş durumda. Herkes için güçlü olan bu sürecin getirdiklerine müsaade verdiğimiz an gelişme ve alternatif yollar bulma imkânınızın arttığını göreceksiniz. Online aktiviteleri bir kaçış haline getirmeden, arkadaşlarınızla kısıtlamaların imkân verdiği ölçüde uzaktan bile olsa bir sohbet ortamı yaratarak vakit ayırmayı ihmal etmeyin.
Yardım istemekten korkmayın
Hiçbir şartta çaresizlik içine girmeyin ve yardım istemekten korkmayın. Beni eleştirirler halindeki tasalarınızı bir kenara bırakın ve yardım için ailenize, öğretmenlerinize yahut rehber öğretmenlerinize danışın. İnançta olmadığınızı hissettiğiniz anda bu duyguyu ailenizle paylaşın. Sıkıntılarınızı ”ailem kaygılanacak bunu kendi içimde çözmeliyim” formunda ele almayın. Bu durum daha ağır bir derde ve kronik depresyona sebep olabilir.
– Başarılı olma telaşı imtihana hazırlanan her öğrencinin yaşadığı bir süreç. Bu devri başa çıkmak, çaba etmek, savaşmak üzere kavramlarla nitelememek gerekiyor. Dertle çaba açısından bu türlü bir algı oluşturmamalıyız.
– Velilerin kendi tasalarını öğrencilere yansıtmaması gerekiyor. Veliler öğrencilere yaşadıkları korkuyu anlayabildiklerini göstermeli ve onların inançta olduğunu hissettirmeli. Çocuklara ”ailem için başarmalıyım” misyonu yüklenmemeli. Beklentiler devreye girdiğinde çocuklar, imtihanı kazanamadıkları takdirde aileleri tarafından sevilmeyeceğini düşünebilir.
– İçinden geçtiğimiz pandemi nedeniyle çocuklar ve aileler uzun vakit dilimlerinde birebir ortamı paylaşmak durumunda kaldı, aileler çocuklarını daha fazla müşahedeler hale geldi. Öğrenci olağanda 1 saatlik bir vakit içinde kendine yetecek kadar ders çalışabiliyorken, ebeveynler bu süreyi az bulup iki taraf içinde hiç gereği olmayan bir korku ortamı oluşturabilir. Birtakım çatışmalar bağların revize edilmesine imkan sağlar. Aile içi irtibatın en değerli olduğu devirdeyiz. Bu süreç çözülmemiş problemleri çözmek için fevkalade bir fırsat olabilir.
– Çocuklar arkadaşlarıyla vakit geçirmeye en çok muhtaçlık duydukları bu devirde meskenlere kapandı. Ebeveynlere düşen vazifelerden biri bu süreci nitelikli kılmak. Aile içi eğlenecek aktiveler yapılmalı ve ebeveynler kendi rolleri dışına çıkmadan, aşikâr sonlar dâhilinde alternatif bir arkadaş ortamı yaratabilmeli. Çocuklarımızı yalnızlığa itmemeye daha çok itina göstermemiz gereken bir devirdeyiz.