Ormanda 8 günlük yaşam mücadelesini anlattı: Böğürtlen yiyerek ve su içerek hayatta kaldım

Bahçelievler’de oturan Şehmus Ele ve ailesi Kurban Bayramı’nın üçüncü günü Çatalca ile Tekirdağ’ın Saray ilçesi hudutlarındaki Çamlıkköy Tabiat Parkı’na pikniğe gitti.

Ormanı keşfetmeye çıkan Şehmus Ele bir müddet sonra kayboldu. 8 gün boyunca ormanda ömür gayreti veren Ele, Jandarma takımları tarafından bulunarak ailesine teslim edildi.

“İPUCU OLARAK HER ŞEYİMİ BIRAKTIM”

Sekiz gün boyunca ormanda ömür çabası veren Şehmus Ele, Bahçelievler’deki konutlarında gazetecilere konuştu.

“Gittiğin her yeri keşfederim. O sıralarda kayalıklarda otururken gözüme dağ çarptı” diyen Ele, kelamlarını şöyle sürdürdü:

“Ben buraya çıkarım dedim. Dağa çıktıktan sonra ağacın altında telefonla uğraşırken telefonun çekmediğini fark ettim. Ağacın zirvesine çıktım sinyal çekmeye başladı. Kaybolduğumu anlayınca arkadaşlarıma yazmaya başladım, Üç tane arkadaşıma yazdıktan sonra kimse inanmadı. Dizlerim kan içindeydi, arkadaşlarıma gösterdim. Buradan çıkamıyorum ve inemiyorum diyerek yardım istedim. Onlar ciddiye almadı, insan inersin dediler. Onlardan umut bekleyeceğime kendim indim. İnerken ağaçtan aşağı düştüm başımı ve sırtımı yere vurdum. Tam doruğa tırmandıktan sonra telefonu tekrar elime aldım. Arkadaşlarımı manzaralı arayıp görüntüler çekip gönderdim. Pozisyon göndermeye çalıştım. Pozisyon gitmedi. Biriyle konuşurken telefonumun şarjı birden bitti. O anda gelen bir sonla telefonu fırlattım. Telefonu fırlatınca dikenlerin ortasına girdi. Bıçağımı, telefonu bulabilsinler diye ağaca sapladım. Daha sonra öğrendim ki çakımı ve telefonumu öğrenmişler. Ateş yakamadım yalnızca çakı ve telefon vardı. İpucu olarak her şeyimi bıraktım.”

“DENİZİ GÖRÜNCE UMUT DOLDUM”

Geceleri soğuktan daima uyandığını belirten Ele, “Kâbus üzere bir şeydi. Dudağımı ayazda titreyerek kendim yara yaptım. Üşüdüğümde geceleri kalkıp soğuktan ölmemek için spor yaptım. 8 gün boyunca spor yaparak, su içerek, böğürtlen yiyerek hayatta kaldım. Dört kişiyi gördüm. O dört bireyden ben su istemedim. Yardım da istedim lakin beni beklemediler. Daha sonra ben de artlarından geri gittim. Onları bulamadım. Suyun yolunu takip ettim. Suyun yolunu takip edince aslında daha çok kayboldum. Lakin yeniden sudan ayrılmadım, sudan ayrılsaydım biliyordum ki susuz yaşayamayacaktım. ‘Belki açlıktan uzun bir müddet yaşarım’ diye düşündüm. Bulunmadan bir gün evvel, en tepe bir yer vardı. Traktör izleri vardı onu takip ettim. İleride denizi gördüm. Denizi görünce ‘buldum seni’ dedim. Denizi görünce bir umutlu oldu içimde” diye konuştu.

Baba Abdulvahit Ele ise, “Bayramın üçüncü günü çocuklarım çok sıkıldı, Tekirdağ taraflarına gidelim istedim. Kaybolduğunu saat 6 üzere fark ettim. Daha sonra jandarmaya haber verdim. En yakın müddette bulunur diye düşündüm. İki üç gün ortadan geçince umutlarım biraz kesildi. Bir hafta kadar orada bekledim daha sonra konuta geldim. 8 gün sonra jandarmadan haber gelince oğluma kavuştum” dedi.