Birinci olarak, her ne kadar ‘yanlış seçimler’ olarak nitelendirmiş olsak da yanlış şahıslarla birlikte olma konusunda kendimizi suçlayamayız. Çünkü, kim memnun bir ilgide yer almak yerine mutsuz sonlu aşk öykülerinin başrolünde olmak ister ki? Bu durum, büsbütün romantik deneyimlerden ders alamamakla kontaklı olarak gerçekleşiyor. Yani bununla isteyerek değil, ister istemez karşılaşıyoruz. Tipimiz olarak belirlediğimiz şahıslara ya da belirli kriterlerle ördüğümüz duvarı geçen ihtimallere talih tanıyor ve akabinde hayal kırıklığıyla yine tanışıyoruz.
Daima yanlış ilgiler yaşadığını söyleyen bireyler çoklukla çabukla karşısındaki şahsa tanımadan münasebete başlayanlar oluyor. Şimdi tam olarak tanımadan bir ortaya gelince yanlışlar listesine bir unsur daha ekleniyor. Bu duruma Tez aşka ayrılık yakışır da diyebiliriz.
Biriyle yalnızca güzel ya da hoş olduğu için bir ortaya gelemeyiz. İmajlar dünyasında yaşasak da bunu mecburen kenara bırakmalıyız. İç dünyamıza dönerek bizi aslında neyin memnun ettiğini keşfetmemiz gerekiyor. Bu sayede azla yetinmeyecek ve en yakın aday yerine gerçek adayı seçme ihtimalimizi artıracağız. Geçmiş deneyimlerin hayatımızda büyük bir rol oynadığını da katiyen kabul ediyoruz. Ancak, onların ışığında geleceğe itimatla bakamıyoruz. Almamız gereken dersleri aldıktan çabucak sonra artta bırakmayı bilmek lazım. Son olarak, süratli seçimler yapmamak konusunda da anlaşalım. Kriterler ve filtreler de ortadan kalktığına nazaran her şeye yine başlayabiliriz. Yanlış seçimlerimizle yakın etrafımızda sahip olduğumuz berbat şöhretle vedalaşma vakti çoktan geldi… Artık keyifli sonla biten romantik bir kıssanın birinci sayfasındayız. ‘Sonsuza kadar memnun yaşadılar…’ cümlesine görene kadar aşık olmak serbest! Lütfen, bu defa yanlışsız kişi olup olmadığına erkenden dikkat edelim…