İzmit ilçesine bağlı Akmeşe Ambarcı köyü Güvercinlik Mahallesi’nde yaşayan 90 yaşındaki Muammer Çakır, yaşına karşın tüm muhtaçlıklarını tek başına karşılıyor. Geçimini çiftçilik yaparak sağlayan Çakır, günlerini ise bahçede çalışarak geçiriyor. 2008 yılında 57 yıllık hayat arkadaşı Emine’yi, pandemi sürecinde ise korona virüse yakalanan oğlunu kaybeden Çakır’ın tek hüznü, sevdiklerine duyduğu hasret.
4 çocuk babası olduğunu kaydeden Muammer Çakır, “Bir çocuğum korona virüsten ötürü vefat etti. Bir tane kızım da felç oldu” dedi.
4 çocuk babası olduğunu kaydeden Muammer Çakır, “Bir çocuğum korona virüsten ötürü vefat etti. Bir tane kızım da felç oldu” dedi.
Çiftçi olduğunu, gününü fındık bahçelerinde çalışarak geçirdiğini belirten Çakır, “Çalışmayı seviyorum. Traktör kullanıyorum, traktörüm ormanlar hoşu. 30 sene eşimi gezdirdim, gezmeyi çok seviyorum. 19 yaşında eşimle görücü yordamıyla evlendik fakat eşimi çok sevdim. Allah sevdiği kulu tez alıyormuş. Eşim Emine 78 yaşında vefat etti. Eşim Emine’yle 57 sene evli kaldık” diye konuştu.
Eşini düşlerinde gördüğünü söyleyen yaşlı adam, “Emine’yi hayalimde görüyorum, yanımda fotoğrafı da var. Her baktığımda ağlıyorum. Bu dünya daima palavra. Fotoğrafı var ancak kendisi yok, bu dünya gelip süreksiz. Eşimi hayalimde her gördüğümde bana ’Gel’ diyor. Emine hasta olmadan evvel ’Ben öleceğim, sen de benimle ölsen’ dedi. Birbirimize olan sevgimiz o kadar çok ki, vefatı bile bir arada istedik lakin olmadı. Beni çok severdi, ben de onu çok severdim. Hala ağlıyorum” tabirlerini kullandı.
Çalışmaya devam edeceğini söz eden Çakır, “Evin içinde küçük bir bahçem var, gün uzunluğu onunla uğraşıyorum. Evvelce bir konutta 15 kişi kalıyorduk, artık bir ben kaldım, tek başıma” biçiminde konuştu.