5 Mayıs 1959 tarihinde Artvin’in Arhavi ilçesinde dünyaya gelen Cengiz Kurtoğlu, memleketinde bir orkestra kurarak müziğe giriş yaptı. Profesyonel mesleğine adım atmak için 1982 yılında İstanbul’a geldi ve birinci kaydını periyodun ünlü plakçılarından Şahin Özer’e gönderdi. 1984’te ise ‘Sen Kelamdan Anlamaz Mısın’ı albümünü çıkardı.
Arabesk müziğin başarılı ismi; ‘Gelin Olmuş Gidiyorsun’, ‘Liselim’, ‘Okul Yılları’, ‘Resmini Öptüm de Yattım’, ‘Önce Birkaç Damla Yaş’, ‘Gece Olunca’, ‘Yıllarım’, ‘Gelin Etmişler’, ‘Daha Yokluğunun Birinci Akşamında’ üzere unutulmaz müziklere imza attı. Sanatçı, Merve Yurtyapan’ın yazdığı ‘Yarım Asrı Devirenler’ kitabına samimi açıklamalarda bulundu.
“PARAMIZ YETMEDİ, KİRASINI VEREMEDİK”
63 yaşındaki müzikçi, eşi Fatma Kurtoğlu ile tanıştıkları günden bugüne yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
Tarabya’da birinci çalışmaya başladığım periyotta Anadolu Yakası’nda ikamet ediyorduk. Dedemle babaannemin meskeninde kalıyorduk. Çocuklar çok küçüktü o vakitler, haliyle gürültü yapıyorlardı. Alışılmış yaşlı beşerler da rahatsız oluyordu. Eşimle konuştuk ve ‘Bir konut kiralayalım’ dedik. Taban katta bir mesken bulduk, oraya gittik. Daha sonra çalışıp biraz daha para biriktirince öteki bir konuta çıkmaya karar verdik lakin paramız yetmedi, kirasını veremedik. İşte hayat çok enteresan. Bir anda çok iş gelmeye başladı. Bir sahneden başkasına koşturdum ve o kirasına paramızın yetmediği meskeni çok kısa mühlet sonra satın aldım.
Parçalanmış bir ailenin ferdi olarak çocukluğunda güç günler geçiren Kurtoğlu, bunları kendi kurduğu aileye hiç yansıtmadığını söyledi: Ya kendi parçalanmış ailemi örnek alıp, konutuma yansıtsaydım. İşte o vakit şu an bulunduğum noktada olamazdım. Bu noktada eşime çok teşekkür ediyorum. Sevgi, hürmet ve bağlılıkla konutumuzu kurdu.
“EVİN MUHASEBESİNİ EŞİM YAPIYOR, BAŞIM RAHAT EDİYOR”
Üç çocuk babası ünlü müzikçi, “Ekonomimizi kızımla birlikte eşim yönetir. 15-20 yıl evvel ben yönettiğim vakit paraları anlamadığım biçimde dağıtıyorduk. Artık meskenin muhasebesini onlar yapıyor, benim de başım rahat ediyor” formunda konuştu.
“KÖYDE ‘AŞKIM SENİ SEVİYORUM’ DİYEMEZDİK”
Cengiz Kurtoğlu, kitapta değişik bir itirafta da bulundu: Biz 70’li yıllarda köyde birbirimize köyün içinde ‘Aşkım seni seviyorum’ diyemezdik, utanırdık. İşte o utangaçlık hala devam ediyor. Alışılmış artık çocuklar büyüdü. Özel günler oluca onlar akıl ediyorlar, kutlama organize ediyoruz. Alenen sevgimizi yüzümüze söylemiyoruz lakin kalbimizde yaşıyoruz.